Gorczański Park Narodowy

Gorczański Park Narodowy założony został w 1981 r. Ochroną objęte zostało ok. 7030 ha terenów Gorców, w tym najwyższe grzbiety gór: Turbacz-Gorc i Turbacz-Kudłoń.

Park niemal całkowicie porośnięty jest lasami. W dolnych partiach przede wszystkim bukowo-jodłowymi, w wyższych zaś świerkowymi. Ze względu na niewielkie różnice wysokości w parku mamy tylko dwa piętra klimatyczne: regiel dolny i górny. Na pojawiających się między lasami polanach widać pozostałości popularnego niegdyś w Gorcach pasterstwa – pozostawione przez miejscową ludność szałasy. Wypas owiec miał miejsce w Gorcach od XIV w. i zanikł dopiero w połowie XIX w. na skutek wprowadzenia ograniczeń w karczowaniu lasów.

Na terenie parku spotkać można ok. 800 roślin naczyniowych. Wśród nich występują objęte ochroną krokusy, przebiśniegi, dziwięćsiły, śnieżyczki oraz storczyki. W Gorcach znajduje się także jedyne w Polsce stanowisko występowania podejźrzona lancetowatego, rzadkiego gatunku paproci. Gorczańska przyroda szczególnie atrakcyjna jest w okresie wiosny i jesieni. Od marca do maja lasy i łąki wypełniają się różnobarwnymi kwiatami, we wrześniu i październiku zaś bukowe lasy przybierają kolor czerwony.

Zwierzęta reprezentuje ok. 120 gatunków kręgowców oraz 700 gatunków bezkręgowców. Szczególnie powszechne jest występowanie salamandry plamistej, która stała się symbolem parku. Zwiedzając park spotkać można też liczne gady: jaszczurki żyworodne, padalce, żmije zygzakowate, i zaskrońce. Z ssaków zamieszkują tam przede wszystkim jelenie i sarny, rzadziej niedźwiedzie, rysie i wilki. W parku można zaobserwować także wiele gatunków ptaków. Występują tu zarówno niewielkie ptaki polne: świergotek łąkowy i białożytka, jak i drapieżniki: myszołów, jastrząb i krogulec.

Park najlepiej zwiedzać podczas pieszych wędrówek. Gorce nie należą do trudnych gór – niewielkie wysokości oraz łagodne podejścia nadają się także dla mniej doświadczonych turystów. Na terenie parku wyznaczono 65 km szlaków pieszych prowadzących przez najciekawsze rejony parku. Sam park nie posiada żadnej bazy noclegowej. Jedyną możliwością na terenie parku jest rozbicie namiotu na jednym z dwóch miejsc biwakowych. Jednak w najbliższej okolicy bez problemu można skorzystać ze schronisk, gospodarstw agroturystycznych czy pensjonatów.